Op de keukentafel spreiden we een grote rol tekenpapier uit. Her en der op het papier staan allerlei plaatsen waar het verhaal zich af zou kunnen spelen. We besluiten er een aantal uit te kiezen en er één te schrappen. School mag verdwijnen. De rest van het verhaal plakken we met trefwoorden aan elkaar.
In het midden van het woordveld staat de naam van 'ons' jongetje. Hij heet nu nog Jan, dat is erg makkelijk, maar we willen wel iets originelers dan dat.
We zijn allebei ooit op reis geweest naar Egypte, het land waar de Nijlkrokodil vroeger een heel prominente plaats innam in het dagelijks leven. Er is zelfs een tempel die gewijd is aan een krokodillengod. Allebei herinneren we ons de gemummificeerde babykrokodil nog, maar hoe heette de god ook weer?
Het wereldwijde web biedt meteen uitkomst: ons personage heet vanaf nu Sobek.
Ellis gaat zich vanaf nu ook verdiepen in Sobek en Karin gaat het verhaal nu echt uitschrijven.
Daar drinken we tot besluit een rood wijntje op.
Proost.
2 opmerkingen:
Even een berichtje van Ellis tussendoor: Sobek is in volle gang en laat mij niet meer los... Wat dit inhoud? Sobek is in mijn leven, ieder moment. Ik zie hem op straat, bij de buren, in m'n badkamer... Wat gaat dit worden...?? Wacht af en blijf in spanning...
Hallo Ellis, het lukt je goed om te reageren:-) Ik weet ook niet wat het gaat worden. Het zal niets vegetarisch zijn, vermoed ik.
Karin
Een reactie posten